zaterdag 23 oktober 2021

Mike Lorsch

Sommige foto's en berichten ontroeren meteen. Zo verging het mij bij de foto die dichter Jos van Hest liet zien van een stoeptegel in Amsterdam: 

"Poëzie op straat, Amsterdam, Govert Flinckstraat 404, regel van Emanuel Lorsch, stoeptegel eigenhandig door hem gebeiteld en geplaatst." 

CONTINUÏTEIT
IS ALLES 

staat in die tegel.

Emanuel Lorsch, Mike Lorsch denk ik dan meteen, en aan hem bewaar ik goede herinneringen, zowel uit Amsterdam als (vooral) uit Den Haag, waar hij jarenlang zijn macrobiotische eenmansrestaurantje Het Graan dreef, in de Wagenstraat bij de Wagenbrug over de Dunne Bierkade / Groenewegje. Ik at daar tijdenlang elke donderdag met vriend Lucien. De kleine meester, kok, dichter, schilder, filosoof en levenskunstenaar toverde er zijn kunsten en gerechten op de vierkante meter met verve maar zonder opsmuk. 

Mike hield net als ik van jazz en poëzie, en ik heb nog altijd een aantal van zijn gedichten, die gelukkig ook online te lezen zijn op http://home.kpn.nl/lorsc000/

Nu is hij dan niet meer, zo lees ik bij Martijn Katan in een bericht op Twitter van 1 mei 2021:

"Op 7 april stierf Emanuel ‘Mike’ Lorsch, kunstenaar. In de jaren ’60 introduceerde hij de veganistische macrobiotische voeding in Nederland. Hij is begraven op de joodse begraafplaats Wassenaar, bij zijn opa en oma Lorsch. Z"L."

JE LIGT TEGEN DE TIJD AAN

je werd opgenomen en moest getroost met werkelijkheidsfruit
bij een ding als een schakelaar in de helpstand
op een denkbeeldig parcours
hoe een gedroomde realiteitszeef met overvloedige leeftocht

je ligt tegen de tijd aan met de taak van een repeterend doending
de beeldspraak van uitlekkende woorden
een onvoorspelbare schakelaar die aan en uit meegeeft
tijdens het infiltreren in een parodiërende toekomst
brullende toekomst tart iedere beschrijving
met dezelfde anderen

voor alles is geen beter woord
alles pulseert binnen het tijdsraam
ons hart bleef het onvindbare lek
dagelijks een ander land zijn
dat zich volstort

Emanuel Lorsch

















Rust zacht Mike

Continuïteit is alles

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Echte liefde

Brief van mijn overgrootvader, London, 1882 (Ook) van je familie moet je het hebben. Een tijd geleden kwam de prachtbrief weer te voorschijn...