In een oud schrift uit de nalatenschap van mijn moeder vind ik gedichten van mijn Oma in haar handschrift, die ze schreef en dateerde in 1916. Ik ben ontroerd en onder de indruk. En ik realiseer me eens te meer dat ik ook in dit opzicht op de schouders van mijn ouders en voorouders sta. Een dichtersfamilie verbonden door het woord.
't Wordt lente en 't jubelend vogelgerucht
Vervult weer de zuivere hoge lucht
't Herleeft al in blijheid
't Zingt al in vrijheid
Om de lente, de lente die komt
De winter met stormende winden en vlagen
Verdween, nu komen weer lichte dagen
Dagen vol zonnegloed
Oogen met nieuwen moed
Om het leven, het leven dat komt
O Lente met uw wondere machten
Geef ook onze ziel nieuwe krachten
Om te gevoelen die vrijheid
Om te delen die blijheid
Als de zomer, de zomer eens komt
Willy Swarts
20 Maart 1916
.jpg)
1.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten