bij het verglijden van de tijd.
Staand mijn moeder, lang voordat
we haar zouden gaan uitstrooien
achter die duinen in de zee.
Naast haar, handen in de zij, mijn tante,
die de geschiedenis herschreef
die de geschiedenis herschreef
en werd gedragen door haar zonen.
In het centrum, zittend, mijn Oma,
mater familias, 96 geworden
en gebleven in ons hart.
mater familias, 96 geworden
en gebleven in ons hart.
Met naast zich mijn nicht, die we
nog maar net moesten laten gaan
in de eeuwigheid.
En op de voorgrond mijn achternicht,
nu zelf oma en draagster
van de tijd die komt en gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten