Denneweg en Binnenhof

Afscheid van het Binnenhof - de Kunstkring

Het afgelopen weekend was ik weer in de Haagse Kunstkring aan de Denneweg, waar ik werkend lid ben van de afdeling Letteren. Het bijzondere van de Kunstkring is dat alle kunstdisciplines er vertegenwoordigd zijn en ook regelmatig samenwerken in zogeheten crossovers. In alle zalen (twee beneden, één boven) waren (en zijn) tentoonstellingen, waarvan ik er een mocht openen.

De bovenzaal, de Albert Vogelzaal, is de plek waar ik volgend jaar op mijn eigen manier afscheid van het Binnenhof wil nemen met het gelijknamige project, nadat ik op 25 september van dat jaar mijn werkende leven beëindig en met pensioen ga. Morgen beginnen de plenaire debatten weer in Eerste en Tweede Kamer en heb ik nog iets meer dan 44 weken voor de boeg tot die datum, vlak na Prinsjesdag 2022.

Die tijd gebruik ik om materiaal te verzamelen, archiefonderzoek te doen, stukjes te concipiëren, mensen te spreken, gedichten te schrijven en tekeningen en etsen te maken met het Binnenhof als onderwerp.

Het Binnenhof is me, ook in de jaren tussendoor waarin ik elders werkte, sinds mijn eerste kennismaking in 1975 altijd blijven boeien en inspireren. De weerslag daarvan slaat neer in een boek dat ik volgend jaar wil uitbrengen en bij wijze van afscheid wil presenteren in de Kunstkring, met een kleine tentoonstelling waarin het Binnenhof centraal staat, omlijst door een inhoudelijk programma.

Op dat moment is het Binnenhof nog volop in verbouwing. Wat ik voor me zie is om dan in en vanuit de Kunstkring te bespiegelen op het Binnenhof en de grote veranderingen in de periode die ik kan overzien vanaf 1975, maar ook als oorsprong en hart van Den Haag en als onze nationale huiskamer.

Mijn eigen bespiegeling is al begonnen en krijgt de komende weken en maanden verder gestalte in deze kleine serie Afscheid van het Binnenhof. 

Tussen Denneweg en Binnenhof zie ik door mijn oogharen de contouren van het Binnenhof zich aftekenen tegen de hemel boven mooi Den Haag. 

Zoals hier op deze foto die ik maakte van de torentjes en daklijsten van het wonder van C.H. Peters (het voormalige ministerie van Justitie, mijn lievelingsgebouw van het Binnenhofcomplex) in het ochtendlicht, gezien vanuit de Bagijnestraat over de daken heen.

O weemoed en rijkdom. O toekomst en verleden. O Binnenhof.