Wat doet het me goed om in de lotgenotengroep Aneurysma patiënten NL/BE de reacties te kunnen volgen op mijn dichtbundel Aortaboog - Gedichten in dankbaarheid.
Alweer is mijn bundeltje besteld voor een dierbare die binnenkort geopereerd zal worden om een nieuwe aortaboog te krijgen. Natuurlijk reageer ik direct op het berichtje hierover en wens ik de patiënt en zijn partner een voorspoedig herstel.
Omdat ik nog precies weet hoe het in mijn geval allemaal ging en welke impact dat herstel had komt het allemaal weer heel dichtbij. Toen ik geopereerd werd kende ik nog maar één ander die ook een nieuwe aortaboog had, en die zijn leven weer volledig had opgevat.
Na en door mijn bundeltje Aortaboog zijn meer lotgenoten uit de schaduw in het licht gestapt en is mijn gevoel van dankbaarheid verrijkt met het besef van verbondenheid - deel uit te maken van een kring voor wie dit ene woord meer omspant dan taal kan uitdrukken.
In mijn nabrander in de bundel omschrijf ik dit als volgt:
"In het volle besef dat het leven met iedere hartslag weer doorgaat, dat je geluk hebt gehad, dat je een ervaring rijker bent geworden waar je stil en dankbaar van wordt."
Stil en dankbaar word ik ook nu bij het bericht in deze lotgenotengroep. We leven niet alleen maar met elkaar.
.jpg)
.jpg)
1.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten