Schaatsen op de Hofvijver

Afscheid van het Binnenhof. Alles wint aan diepgang in weerspiegeling, en dat geldt natuurlijk ook voor het Binnenhof. Gelukkig zorgt de Hofvijver voor de immer wisselende weerspiegelingen van het oudste deel van Den Haag dat eromheen ligt - en daarmee voor de allermooiste beelden van mooi Den Haag. Op deze foto die ik maakte tijdens een van mijn ontelbare wandelingen rond de Hofvijver zien we de Haagse Toren, het eilandje (het enige eiland van Den Haag, waarover een andere keer meer in deze serie) en het glanzende dak van de Eerste Kamer. Dit beeld roept meteen de herinnering op aan een koude winter in mijn eerste jaar op het Binnenhof: 1975/'76. Ik had mijn ijshockeyschaatsen meegenomen naar het werk en ging tussen de middag schaatsen op de Hofvijver. Er kwam een witte politiewagen (toen nog een Volkswagen Kever) aanrijden langs de Korte Vijverberg, een van de agenten met platte pet stapte uit en riep iets naar me. Natuurlijk schaatste ik naar hem toe. Wat toen gebeurde zal ik nooit vergeten. Ontsteld keek hij naar me en sprak de sterke tekst: "Maar mijnheer, dit is een monument!" Waarop ik antwoordde met: "Maar het ijs toch niet?", en langs het Mauritshuis, het Torentje, het ministerie van Algemene Zaken en de Eerste Kamer wegschaatste rond het eilandje, in de wetenschap dat hij op zijn schoenen toch niet achter me aan zou komen over het ijs. We hebben allang geen ijspret op de Hofvijver meer en ik heb mijn schaatsen al lang geleden aan de wilgen gehangen. Maar de foto's en de vele herinneringen heb ik nog om in dankbaarheid terug te kijken in deze kleine serie ten afscheid van het Binnenhof. Alles verandert, maar niets vergaat, zeg ik met Ovidius.