maandag 4 april 2022

Generaties

Afgelopen vrijdag was er een feestje van onze dienst. Een aantal collega's vierden hun jubileum, een collega nam afscheid vanwege een nieuwe baan en een ander ging met pensioen. Vanwege de eerdere coronabeperkingen, die op het Binnenhof direct en consequent waren doorgevoerd omdat het parlementaire werk nu eenmaal altijd moet kunnen doorgaan, juist gedurende een crisis, konden we niet eerder bij elkaar komen en had dit feestje een bijzonder karakter.

Natuurlijk waren er toespraakjes, felicitaties, cadeautjes en de onvermijdelijke herinneringen. Nu (bijna) iedereen weer bij elkaar was viel het op hoeveel jonge collega's er intussen bij zijn gekomen  en dat degenen die zelf in hun jongere jaren binnenkwamen nu al even onvermijdelijk tot de oudere garde behoren.

Ik aanschouwde het met mildheid en een gevoel van overzicht, zeker toen in een van de toespraakjes werd gerefereerd aan een voormalige werkkamer op een prachtige plek, met zicht op de zijkant van de Ridderzaal, in het pand Binnenhof 5. Meer in het bijzonder de ruime kamer waar ooit het roemruchte Kamerlid Hendrik (Boer) Koekoek huisde, en waar ik een eeuwigheid geleden met een van de jubilarissen zat - door ons nog altijd aangeduid als Het Koekoeksnest.

Voor het merendeel van de huidige collega's is Koekoek een naam uit het ongerijmde die teruggaat tot hun kleutertijd of zelfs tot ruim voor hun geboorte. Gelukkig is er nu ook weer een Kamerlid van die naam: Marieke Koekoek, van de fractie van Volt.

Een van de volgende feestjes bij de dienst na de komende zomer is voor mijn collega Coby en mij, die gelijktijdig weggaan en ons arbeidzame leven op onze geheel eigen wijze gaan afsluiten met een tentoonstelling bij de Haagse Kunstkring, waar we samen met Hans Kouwenhoven en Wim Bettenhausen stilstaan bij het Binnenhof en dat door onze ogen laten zien. De website is er al: https://sites.google.com/view/kijkennaarhetbinnenhof/homepage

Nieuwe generaties treden aan, oude treden terug, het is de loop der dingen en de tijd die zich vormt tot geschiedenis waar wij allen onze bijdrage aan leveren. Toepasselijk staat het op dit bord dat ik fotografeerde naast het inmiddels wegens verbouwing afgesloten Binnenhof. "Historisch erfgoed, ook voor toekomstige generaties".

Mooi om op dat levende erfgoed terug te blikken, bijzonder om het over zo'n lange periode te kunnen overzien en fijn om er straks geheel vrij en ongebonden op te reflecteren in goed gezelschap. Ik verheug me erop!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Echte liefde

Brief van mijn overgrootvader, London, 1882 (Ook) van je familie moet je het hebben. Een tijd geleden kwam de prachtbrief weer te voorschijn...