Mijn ets (met aquatint en chine collé) van het voormalige departement van Justitie in Den Haag - mijn lievelingsgebouw van het Binnenhofcomplex - leidde tot gesprekken tijdens het recente kunstweekend waarop deze prent met ander werk te zien was. De weerslag daarvan is dit gedicht dat ik niet kon nalaten te schrijven - over hoop en vertrouwen in bange tijden, en over koers houden bij tegenwind. Begin van een serie gedichten bij (mijn) etsen.
dinsdag 25 juni 2024
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wu wei
Wu wei Een bos in het klein een brem in de aarde De zon aan de hemel met regen en wind Zo groeizaam gedijt hier een wereldje waarde en komt ...

-
Samen met Frans en Truus van der Veld neem ik deel aan de jaarlijkse ledenexpositie van de Haagse Kunstkring DuO's, van 2 juli t/m 24 au...
-
In een oud schrift uit de nalatenschap van mijn moeder vind ik gedichten van mijn Oma in haar handschrift, die ze schreef en dateerde in 191...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten