Nuis heb ik gekozen uit de lijst van dichters, schrijvers en overige kunstenaars die op deze eerbiedwaardige begraafplaats hun laatste rustplek vonden. De Haagse organisatie Dichter bij de dood organiseert op Allerzielen sinds een paar jaar een poëtische herdenking, waarvoor ze dichters uitnodigt.
Ik deed als dichter al eerder mee, en wel in 2016 bij het graf van schrijver en advocaat F. Bordewijk, en in 2017 bij het graf van schrijver en publicist Anton Constandse. Meer daarover elders op dit blog.
Aad Nuis koos ik om verschillende redenen. De eerste is dat ik hem zelf nog heb meegemaakt op het Binnenhof, als lid van de Tweede Kamer en van de Eerste Kamer voor D66.
De tweede reden is dat hij zelf ook actief is geweest als dichter,waarbij hij zijn belevenissen en observaties tot onderwerp van zijn vaak herkenbare en bespiegelende gedichten heeft gekozen. Zoals in het gedicht hieronder, met de mooie beginregel "Holland is een oud huis zonder dak" hieronder.
BUITENSLANDS
Holland is een oud huis zonder dak.
Er is zo lang en ernstig in gewoond
dat niemand het mist, dat dak, en de klok
tikt, het is er meestal zondagmiddag.
Holland is een grasveld, een zandweg,
een kleine tuin met twee kippen.
Ik sleep het maar mee op mijn rug,
het ruist als de zee in mijn oor:
de polder rekt zich met zwiepende bomen
wijd uit, de wind jaagt er zonvlekken over,
meeuwen krijsen in de grote ruimte.
Aad Nuis
Uit: Wisselend weer, G.A. van Oorschot, Amsterdam 1963
Twaalf jaar later na zijn overlijden staat er op 2 november van dit jaar weer een dichter naast het graf van Aad Nuis. Ik ben blij om die dichter te zijn en loop me alvast warm voor Allerzielen,
Eelco van der Waals
.jpg)
1.jpg)
