Wu wei
Een bos in het klein
een brem in de aarde
De zon aan de hemel
met regen en wind
Zo groeizaam gedijt hier
een wereldje waarde
en komt de zon door
waar de vreugde begint.
Eelco van der Waals
13 juli 2025 - bloeiende brem in mijn dakvolkstuin
Dichters op het dak
Samen met Frans en Truus van der Veld neem ik deel aan de jaarlijkse ledenexpositie van de Haagse Kunstkring DuO's, van 2 juli t/m 24 augustus 2025 in alle zalen.
Denneweg 64, 2514 CJ Den Haag
Opening: zaterdag 5 juli 16.00 uur
Openingstijden galerie: wo t/m vr 12.00 -17.00 uur, za en zo 13.00 - 17.00 uur
https://haagsekunstkring.nl/activiteiten/duos/
Een zoektocht naar de kern
In samenwerking met dichter Eelco van der Waals maken Frans en Truus van der Veld de kijker door middel van een rechthoekig labyrint deelgenoot in beeld en geschrift van de fascinerende wereld van het labyrint. De paden verbeelden verwarring en moeilijkheden. Met pendelachtige bewegingen volgen we het pad naar het centrum en weer terug. Van bovenaf gezien is het ordelijk en een georganiseerde chaos. Bij paden omzoomd met hoge hekken neemt de twijfel om eruit te komen toe.
--
Labyrint
Een punt in de tijd is een stip in de ruimte waar stappen beginnen op weg naar de kern
Elke voetstap een daad van mind over matter die zintuigen stuurt in het schakelstation
In schijnbare eenvoud miljarden neuronen doen elke seconde hun wervelend werk
Zo vallen de dingen hier ongemerkt samen in woordeloos weten en maken je sterk
Vanaf je geboorte die lijn door dit leven waarlangs je leert lopen en punten verbindt
Met zoeken en tasten met vallen en opstaan tot altijd weer hopen en zien wat je vindt
De gang naar de eenheid de hang naar de veelheid het grote ontdekken het oog van een kind
Zo vloeiend de ronding die leidt naar de verte in iedere hartslag met iedere tred
Bereik je de kern ontdek je het wezen om spelend te lezen de eeuwige wet
Eelco van der Waals
In een oud schrift uit de nalatenschap van mijn moeder vind ik gedichten van mijn Oma in haar handschrift, die ze schreef en dateerde in 1916. Ik ben ontroerd en onder de indruk. En ik realiseer me eens te meer dat ik ook in dit opzicht op de schouders van mijn ouders en voorouders sta. Een dichtersfamilie verbonden door het woord.
--
Wondere stilte in vroegen morgen
Het land nog in neevlen gehuld
De zon half achter sluiers verborgen
De lucht met vage geluiden vervuld.
Zo ijl is de lucht, nog zo zuiver
'k Voel me zo licht als in droom
Iets komt over me, als een huiver ..
Van stillen eerbiedigen schroom.
Dan langzaam stijgt hoger de zonne
De nevel verdwijnt voor het licht
De dag heeft de nacht weer verwonnen
Het duister voor 't morgenrood zwicht.
Zo zal eens de eeuwige morgen
De wereld bevrijden van 't kwaad
Zodat over al onze zorgen
Een lichtende zonne opgaat.
Willy Swarts
30 Juli 1916
Wu wei Een bos in het klein een brem in de aarde De zon aan de hemel met regen en wind Zo groeizaam gedijt hier een wereldje waarde en komt ...
